سوره ص(۳۸)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
ص وَالْقُرْآنِ ذِی الذِّکْرِ ﴿۱﴾
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی عِزَّهٍ وَشِقَاقٍ ﴿۲﴾
کَمْ أَهْلَکْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ فَنَادَوْا وَلَاتَ حِینَ مَنَاصٍ ﴿۳﴾
وَعَجِبُوا أَن جَاءهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ وَقَالَ الْکَافِرُونَ هَذَا سَاحِرٌ کَذَّابٌ ﴿۴﴾
أَجَعَلَ الْآلِهَهَ إِلَهًا وَاحِدًا إِنَّ هَذَا لَشَیْءٌ عُجَابٌ ﴿۵﴾
وَانطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلَى آلِهَتِکُمْ إِنَّ هَذَا لَشَیْءٌ یُرَادُ ﴿۶﴾
مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِی الْمِلَّهِ الْآخِرَهِ إِنْ هَذَا إِلَّا اخْتِلَاقٌ ﴿۷﴾
أَأُنزِلَ عَلَیْهِ الذِّکْرُ مِن بَیْنِنَا بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ مِّن ذِکْرِی بَلْ لَمَّا یَذُوقُوا عَذَابِ ﴿۸﴾
أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَهِ رَبِّکَ الْعَزِیزِ الْوَهَّابِ ﴿۹﴾
أَمْ لَهُم مُّلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا فَلْیَرْتَقُوا فِی الْأَسْبَابِ ﴿۱۰﴾
جُندٌ مَّا هُنَالِکَ مَهْزُومٌ مِّنَ الْأَحْزَابِ ﴿۱۱﴾
کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ ﴿۱۲﴾
وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ الأَیْکَهِ أُوْلَئِکَ الْأَحْزَابُ ﴿۱۳﴾
إِن کُلٌّ إِلَّا کَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ ﴿۱۴﴾
وَمَا یَنظُرُ هَؤُلَاء إِلَّا صَیْحَهً وَاحِدَهً مَّا لَهَا مِن فَوَاقٍ ﴿۱۵﴾
وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسَابِ ﴿۱۶﴾
اصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَاذْکُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَیْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ ﴿۱۷﴾
إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ یُسَبِّحْنَ بِالْعَشِیِّ وَالْإِشْرَاقِ ﴿۱۸﴾
وَالطَّیْرَ مَحْشُورَهً کُلٌّ لَّهُ أَوَّابٌ ﴿۱۹﴾
وَشَدَدْنَا مُلْکَهُ وَآتَیْنَاهُ الْحِکْمَهَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ ﴿۲۰﴾
وَهَلْ أَتَاکَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَ ﴿۲۱﴾
إِذْ دَخَلُوا عَلَى دَاوُودَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ قَالُوا لَا تَخَفْ خَصْمَانِ بَغَى بَعْضُنَا عَلَى بَعْضٍ فَاحْکُم بَیْنَنَا بِالْحَقِّ وَلَا تُشْطِطْ وَاهْدِنَا إِلَى سَوَاء الصِّرَاطِ ﴿۲۲﴾
إِنَّ هَذَا أَخِی لَهُ تِسْعٌ وَتِسْعُونَ نَعْجَهً وَلِیَ نَعْجَهٌ وَاحِدَهٌ فَقَالَ أَکْفِلْنِیهَا وَعَزَّنِی فِی الْخِطَابِ ﴿۲۳﴾
قَالَ لَقَدْ ظَلَمَکَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِکَ إِلَى نِعَاجِهِ وَإِنَّ کَثِیرًا مِّنْ الْخُلَطَاء لَیَبْغِی بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَلِیلٌ مَّا هُمْ وَظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَاکِعًا وَأَنَابَ ﴿۲۴﴾
فَغَفَرْنَا لَهُ ذَلِکَ وَإِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَى وَحُسْنَ مَآبٍ ﴿۲۵﴾
یَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاکَ خَلِیفَهً فِی الْأَرْضِ فَاحْکُم بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَى فَیُضِلَّکَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِینَ یَضِلُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا نَسُوا یَوْمَ الْحِسَابِ ﴿۲۶﴾
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاء وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا بَاطِلًا ذَلِکَ ظَنُّ الَّذِینَ کَفَرُوا فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ کَفَرُوا مِنَ النَّارِ ﴿۲۷﴾
أَمْ نَجْعَلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ کَالْمُفْسِدِینَ فِی الْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِینَ کَالْفُجَّارِ ﴿۲۸﴾
کِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیْکَ مُبَارَکٌ لِّیَدَّبَّرُوا آیَاتِهِ وَلِیَتَذَکَّرَ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ ﴿۲۹﴾
وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَیْمَانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ ﴿۳۰﴾
إِذْ عُرِضَ عَلَیْهِ بِالْعَشِیِّ الصَّافِنَاتُ الْجِیَادُ ﴿۳۱﴾
فَقَالَ إِنِّی أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَیْرِ عَن ذِکْرِ رَبِّی حَتَّى تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ ﴿۳۲﴾
رُدُّوهَا عَلَیَّ فَطَفِقَ مَسْحًا بِالسُّوقِ وَالْأَعْنَاقِ ﴿۳۳﴾
وَلَقَدْ فَتَنَّا سُلَیْمَانَ وَأَلْقَیْنَا عَلَى کُرْسِیِّهِ جَسَدًا ثُمَّ أَنَابَ ﴿۳۴﴾
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَهَبْ لِی مُلْکًا لَّا یَنبَغِی لِأَحَدٍ مِّنْ بَعْدِی إِنَّکَ أَنتَ الْوَهَّابُ ﴿۳۵﴾
فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّیحَ تَجْرِی بِأَمْرِهِ رُخَاء حَیْثُ أَصَابَ ﴿۳۶﴾
وَالشَّیَاطِینَ کُلَّ بَنَّاء وَغَوَّاصٍ ﴿۳۷﴾
وَآخَرِینَ مُقَرَّنِینَ فِی الْأَصْفَادِ ﴿۳۸﴾
هَذَا عَطَاؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِکْ بِغَیْرِ حِسَابٍ ﴿۳۹﴾
وَإِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَى وَحُسْنَ مَآبٍ ﴿۴۰﴾
وَاذْکُرْ عَبْدَنَا أَیُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الشَّیْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ ﴿۴۱﴾
ارْکُضْ بِرِجْلِکَ هَذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ ﴿۴۲﴾
وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَهً مِّنَّا وَذِکْرَى لِأُوْلِی الْأَلْبَابِ ﴿۴۳﴾
وَخُذْ بِیَدِکَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلَا تَحْنَثْ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ ﴿۴۴﴾
وَاذْکُرْ عِبَادَنَا إبْرَاهِیمَ وَإِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ أُوْلِی الْأَیْدِی وَالْأَبْصَارِ ﴿۴۵﴾
إِنَّا أَخْلَصْنَاهُم بِخَالِصَهٍ ذِکْرَى الدَّارِ ﴿۴۶﴾
وَإِنَّهُمْ عِندَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَیْنَ الْأَخْیَارِ ﴿۴۷﴾
وَاذْکُرْ إِسْمَاعِیلَ وَالْیَسَعَ وَذَا الْکِفْلِ وَکُلٌّ مِّنْ الْأَخْیَارِ ﴿۴۸﴾
هَذَا ذِکْرٌ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِینَ لَحُسْنَ مَآبٍ ﴿۴۹﴾
جَنَّاتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَهً لَّهُمُ الْأَبْوَابُ ﴿۵۰﴾
مُتَّکِئِینَ فِیهَا یَدْعُونَ فِیهَا بِفَاکِهَهٍ کَثِیرَهٍ وَشَرَابٍ ﴿۵۱﴾
وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ ﴿۵۲﴾
هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِیَوْمِ الْحِسَابِ ﴿۵۳﴾
إِنَّ هَذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِن نَّفَادٍ ﴿۵۴﴾
هَذَا وَإِنَّ لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ ﴿۵۵﴾
جَهَنَّمَ یَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿۵۶﴾
هَذَا فَلْیَذُوقُوهُ حَمِیمٌ وَغَسَّاقٌ ﴿۵۷﴾
وَآخَرُ مِن شَکْلِهِ أَزْوَاجٌ ﴿۵۸﴾
هَذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَکُمْ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُوا النَّارِ ﴿۵۹﴾
قَالُوا بَلْ أَنتُمْ لَا مَرْحَبًا بِکُمْ أَنتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ الْقَرَارُ ﴿۶۰﴾
قَالُوا رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِی النَّارِ ﴿۶۱﴾
وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَى رِجَالًا کُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ الْأَشْرَارِ ﴿۶۲﴾
أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِیًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ ﴿۶۳﴾
إِنَّ ذَلِکَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ ﴿۶۴﴾
قُلْ إِنَّمَا أَنَا مُنذِرٌ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ﴿۶۵﴾
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ ﴿۶۶﴾
قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ ﴿۶۷﴾
أَنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ ﴿۶۸﴾
مَا کَانَ لِی مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الْأَعْلَى إِذْ یَخْتَصِمُونَ ﴿۶۹﴾
إِن یُوحَى إِلَیَّ إِلَّا أَنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ ﴿۷۰﴾
إِذْ قَالَ رَبُّکَ لِلْمَلَائِکَهِ إِنِّی خَالِقٌ بَشَرًا مِن طِینٍ ﴿۷۱﴾
فَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِینَ ﴿۷۲﴾
فَسَجَدَ الْمَلَائِکَهُ کُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ ﴿۷۳﴾
إِلَّا إِبْلِیسَ اسْتَکْبَرَ وَکَانَ مِنْ الْکَافِرِینَ ﴿۷۴﴾
قَالَ یَا إِبْلِیسُ مَا مَنَعَکَ أَن تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِیَدَیَّ أَسْتَکْبَرْتَ أَمْ کُنتَ مِنَ الْعَالِینَ ﴿۷۵﴾
قَالَ أَنَا خَیْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِی مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِینٍ ﴿۷۶﴾
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّکَ رَجِیمٌ ﴿۷۷﴾
وَإِنَّ عَلَیْکَ لَعْنَتِی إِلَى یَوْمِ الدِّینِ ﴿۷۸﴾
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِی إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ ﴿۷۹﴾
قَالَ فَإِنَّکَ مِنَ الْمُنظَرِینَ ﴿۸۰﴾
إِلَى یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ ﴿۸۱﴾
قَالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ ﴿۸۲﴾
إِلَّا عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ ﴿۸۳﴾
قَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُولُ ﴿۸۴﴾
لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنکَ وَمِمَّن تَبِعَکَ مِنْهُمْ أَجْمَعِینَ ﴿۸۵﴾
قُلْ مَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَکَلِّفِینَ ﴿۸۶﴾
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ ﴿۸۷﴾
وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ ﴿۸۸﴾
ترجمه سوره ص
به نام خداوند بخشنده مهربان
ص و قرآن صاحب بیان است. ﴿۱﴾
البته تعداد کافرین کم شده و در مخالفت و ناسازگاری هستند . ﴿۲﴾
چه بسیارقبل از آنها را در قرون گذشته هلاک کردیم که صدا می زدند و در حین فرار، خبر می کردند . ﴿۳﴾
ومتعجب شدند، از اینکه ترساننده ای از خودشان نزد آنها آمد و کافرین گفتند:” این جادوگری بسیار دروغگو است . “﴿۴﴾
آیا بجای خدایان خدای واحد قرار داده است؟ قطعا” این بطور حتم چیز بسیار عجیبی می باشد . ﴿۵﴾
درباریان از( این سخن) آنها بسیارشاد شدند. (و گفتند:) این راه را ادامه دهید و بر خدایانتان باقی بمانید. قطعا” این چیزی است که ( از شما) خواسته می شود . ﴿۶﴾
ما این را در آئین دیگری نشنیده ایم. این جز دروغ بافی نیست. ﴿۷﴾
آیا از میان ما براو ذکر (قرآن) نازل شده است؟ بلکه اینگونه است که آنها از اینکه قرآن از من است، در شک می باشند. بلکه زمانیکه عذاب را می چشند، اینگونه هستند . ﴿۸﴾
آیا خزینه های رحمت پروردگارت که باعزت بسیار بخشنده می باشد، در نزد آنها می باشد؟ ﴿۹﴾
آیا حکومت آسمانها وزمین و آنچه بین آندو است، برای آنها می باشد؟ پس اسباب وشرایط را تغییر دهند و به درجه بالاتری برسانند . ﴿۱۰﴾
سپاهی که آنجا است، لشکر شکست خورده ای از گروهها ودسته ها می باشد . ﴿۱۱﴾
قبل از آنها قوم نوح وعاد وفرعون صاحب میخهای صلیبی﴿۱۲﴾
وثمود و قوم لوط و اصحاب ایکه اینها همان گروهها و دسته ها می باشند . ﴿۱۳﴾
جز این نبود، که همه آنها پیامبران را تکذیب کردند. پس عقوبت بر آنها محقق شد . ﴿۱۴﴾
و اینها فقط یک صدای هولناک را نظاره کردند، که به دنبال آن وقفه ای برای تکرار مجدد نبوده است. ﴿۱۵﴾
وگفتند:” پروردگارا برای ما قبل از آمدن روز حساب در آنچه که باید نصیب ما شود، تعجیل کن. ﴿۱۶﴾
بر آنچه که می گویند صبر کن و از بنده ما داود نیرومند یاد کن. قطعا” او بسیار یاد خدا می کرد . ﴿۱۷﴾
قطعا” ما با او کوهها را مسخر کردیم که در اول روز و آخر روز تسبیح می کردند . ﴿۱۸﴾
وپرندگان جمع شده همگی به سوی او باز می گشتند . ﴿۱۹﴾
وبه حکومت او قوت بخشیدیم و به او حکمت و کلام روشن که حق را از باطل جدا کند، عطا کردیم. ﴿۲۰﴾
و آیا خبر صاحب ومالک برای تو آمده است، آن هنگام که از راه دیوار وارد محراب شدند . ﴿۲۱﴾
هنگامی که بر داود وارد شدند، یر آنها جزع وفزع کرد. گفتند:” نترس. دو مالک بودن باعث ظلم بعضی از ما نسبت به
بعضی دیگر شده است. پس بین ما بحق حکم کن و دوری نکن و ما به یک راه میانه وحد وسط هدایت کن . ﴿۲۲﴾
قطعا” این برادر من ۹۹ گوسفند ماده دارد و من یک گوسفند ماده دارم. پس گفت: کفالت آن را به من بده و مرا بازخواست نکن. ﴿۲۳﴾
داود(ع) گفت:” قطعا” به خواسته گوسفند ماده ات برای آنکه نزد گوسفندان ماده او باشد، ظلم کردی و قطعا” تعداد ریادی
از کسانی که مالهای خود را در هم می آمیزند، بعضی از آنها به بعضی دیگر ظلم می کنند. مگر کسانی که ایمان آوردند و
کارهای شایسته انجام دادند و تعداد اینها کم می باشد و داود گمان کرد که ما او را آزموده ایم. پس از پروردگار خود استغفار کرد و سرخود را خم کرد و به زانو افتاد و توبه کرد . ﴿۲۴﴾
و آن (قضاوت کردن) را برای او آمرزیدیم و قطعا” برای او در نزد ما حتما” منزلت ومقام وبازگشت خوبی می باشد . ﴿۲۵﴾
ای داود، قطعا” ما تو را در زمین خلیفه قرار دادیم. پس بین مردم به حق حکم کن و از هوی نفس تبعیت نکن. پس تو را از
راه خدا گمراه می کند. قطعا” کسانی که از راه خدا گمراه می شوند، برای آنها عذاب شدیدی بخاطر فراموش کردن روز حساب می باشد . ﴿۲۶﴾
و آسمان و زمین و آنچه که بین آندو است، باطل خلق نکردیم. این گمان کسانی می باشد که کفر ورزیدند. پس وای از آتش جهنم، بر کسانی که کافر شدند. ﴿۲۷﴾
آیا کسانی که ایمان آوردند وکارهای شایسته انجام دادند، همانند مفسدین زمین قرار می دهیم؟ آیا پرهیزکاران را همانند تبهکاران و زناکاران قرار می دهیم؟﴿۲۸﴾
کتابی که بر تو نازل کردیم، مبارک است تا در آیاتش تدبر و تفکر کنند و صاحبان عقل پند گیرند . ﴿۲۹﴾
و به داود سلیمان را بخشیدیم بنده خوبی بود قطعا” او بسیار یاد خدا می کرد . ﴿۳۰﴾
آن هنگام که درآخر روز بر او اسبان تیزرو و زیبا عرضه شد….. ﴿۳۱﴾
پس گفت:” قطعا” من این منظره را از ذکر پروردگارم بیشتر دوست دارم، تا آنکه در تاریکی شب پنهان شدند . ﴿۳۲﴾
آنها را پیش من بیاورید. پس تا آمدن آنها ایستاد، سوار شد و گردنشان را نوازش کرد. ﴿۳۳﴾
و قطعا” سلیمان را آزمودیم و بر تخت او جسدی را انداختیم. سپس توبه کرد . ﴿۳۴﴾
گفت:” پروردگارا مرا بیامرز و به من حکومتی عطا فرما که هیچکس بعد از من سزاوار آن نباشد. قطعا” تو بسیار بخشنده هستی . “﴿۳۵﴾
پس برای او باد را مسخر کردیم که به فرمانش باشد، آنگونه که وزش نرمی داشته باشد . ﴿۳۶﴾
و تمام شیاطین که معماری و غواصی کنند….. ﴿۳۷﴾
و آنانی که ماندند، با بند محکم بسته می شوند . ﴿۳۸﴾
این عطا وبخشش ماست. پس هرچقدر که می توانی، از تمامی نیروی آنها استفاده کن یا در بند کن. ﴿۳۹﴾
و قطعا” برای او در نزد ما حتما” منزلت ومقام وبازگشت خوبی می باشد . ﴿۴۰﴾
و بنده ما ایوب را یاد کن، آن هنگام که به پروردگارش ندا داد :” قطعا” شیطان به من پیله کرده است و می خواهد مرا از انجام تکلیف الهی باز دارد. ﴿۴۱﴾
پایت را بجنبان. این محل شستشو می باشد که آب آن سرد و قابل نوشیدن است. ﴿۴۲﴾
و به او خانواده اش و مثل آنها را بخشیدیم که رحمتی از جانب ما ویادی برای صاحبان عقل می باشد . ﴿۴۳﴾
و یک دسته گیاه خشک وتر درهم آمیخته به دست بگیر، پس آن را بکوب و عهد شکنی نکن. قطعا” ما او را صابر یافتیم . بنده خوبی بود. قطعا” او خداوند را زیاد یاد می کرد . ﴿۴۴﴾
و بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب که نیرومند و بابصیرت بودند، را یاد کن. ﴿۴۵﴾
قطعا” ما آنها را با یاد کردن خانه خدا خالص کردیم. ﴿۴۶﴾
وقطعا” آنها در نزد ما از برگزیدگانی هستند که از دو جنبه برگزیده شده اند . ﴿۴۷﴾
ویاد کن اسماعیل و الیسع و ذوالکفل وهمه از برگزیدگان بودند . ﴿۴۸﴾
این یادی است و قطعا” عاقبت پرهیزکاران بطور حتم بخیر می باشد . ﴿۴۹﴾
باغهای ابدی که برای آنها درها باز می باشد . ﴿۵۰﴾
در آن تکیه می دهند. در آن میوه های بسیار و نوشیدنی طلب می کنند . ﴿۵۱﴾
و در نزد آنها زنانی میباشد که همسال آنها بوده و جز به چشمان شوهران خود نگاه نمی کنند . ﴿۵۲﴾
این چیزی که وعده داده می شوید، برای روز حساب می باشد . ﴿۵۳﴾
قطعا” این بطور حتم روزی ما است که فناناپذیر می باشد . ﴿۵۴﴾
اینگونه است و قطعا” برای طغیانگران بطور حتم عاقبت بدی می باشد . ﴿۵۵﴾
آنها در مسیر جهنم هستند. پس چه بد مسیر عبوری می باشد. ﴿۵۶﴾
اینگونه است . پس به آن آب گرم و گندیده وبدبو بچشانید . ﴿۵۷﴾
و دیگری که همانند او می باشد، همسر اوست. ﴿۵۸﴾
اینها گروهی هستند که بدون فکر واندیشه همراه شما (مومنان) بودند، ولی کار آنها قابل ستایش نبود. قطعا” آنها به سوی آتش شتافته اند . ﴿۵۹﴾
گفتند:” بلکه کارشما قابل ستایش نیست. شما آن را از پیش برای ما فرستاده اید. پس چه بد قرار ملاقاتی می باشد.” ﴿۶۰﴾
گفتند:” پروردگارا کسی که این را از پیش برای ما فرستاده است، عذابش رادر آتش دوچندان کن.” ﴿۶۱﴾
و گفتند:” ما را چه شده است که نمی توانیم آن کسانی را که از اشرار می دانستیم، ببینیم ” ﴿۶۲﴾
آیا آنها را به مسخره گرفته ایم یا چشمانشان کبود بوده است؟﴿۶۳﴾
قطعا” دشمنی اهل جهنم با مومنان بطورحتم حق می باشد . ﴿۶۴﴾
بگو:” قطعا” من ترساننده هستم و خدائی جز خداوند یکتای انتقامگیر نیست.” ﴿۶۵﴾
خدائی که پروردگار آسمانها و زمین و بین آندواست، باعزت آمرزنده می باشد . ﴿۶۶﴾
بگو:” آن خبر بزرگی است….. ﴿۶۷﴾
شما از آن اعراض می کنید ….. ﴿۶۸﴾
من از آن هنگام که دشمنی با یکدیگر در عالم بالا می کنند، خبری ندارم….. ﴿۶۹﴾
جز آن وحی که به من می شود . قطعا” من ترساننده آشکاری هستم. “﴿۷۰﴾
آن هنگام که پروردگارت به فرشتگان گفت:” قطعا” من خالق بشری از گل هستم…. ﴿۷۱﴾
پس هنگامی که آن را متوازن کردم و از روح خود در او دمیدم، به او سجده کنید. ﴿۷۲﴾
پس تمامی فرشتگان بر او سجده کردند . ﴿۷۳﴾
جز ابلیس که تکبر کرد واز کافرین شد . ﴿۷۴﴾
خداوند گفت:” ای ابلیس، چه چیز تو را ازسجده بر چیزی که خودم خلق کردم، منع کرد؟ تکبر کردی یا از سرکشان بودی. ﴿۷۵﴾
شیطان گفت:” من از او بهتر هستم. من را از آتش خلق کردی و او را از گل خلق کردی .” ﴿۷۶﴾
خداوند گفت:” پس، از آن خارج شو. پس قطعا” تو رانده شده هستی…. ﴿۷۷﴾
وقطعا” لعنت من بر تو تا روز جزا می باشد .” ﴿۷۸﴾
ابلیس گفت: “پروردگارا پس به من تا روزی که برانگیخته می شوند، فرصت بده.” ﴿۷۹﴾
خداوند گفت:” پس قطعا” تو از مهلت داده شدگان هستی….. ﴿۸۰﴾
تا روز ی که وقت آن مشخص است. ” ﴿۸۱﴾
ابلیس گفت:” پس قسم به عزتت، که حتما” آنها را به بیراهه خواهم کشاند ….. ﴿۸۲﴾
جز آن دسته از بندگانت که خالص باشند .” ﴿۸۳﴾
خداوندگفت: “پس حق است و من حق می گویم….. ﴿۸۴﴾
حتما” جهنم را از تو و از آنان، همه آن کسانی که از تو تبعیت کردند، پرخواهم کرد . “﴿۸۵﴾
بگو:” بابت آن هیچ پاداشی از شما درخواست نمی کنم و من از کسانی نیستم که برای آن خود را به زحمت بیندازم. ﴿۸۶﴾
آن نیست جز آنکه یادی برای جهانیان می باشد . ﴿۸۷﴾
و حتما” بعد از آنکه وقت آن برسد، خبر آن را خواهید دانست . ﴿۸۸﴾